شامگاه یکشنبه 15آذرماه جاری، شیخ عبدالرزاق ابونجمی، مفتی اهل سنت شهرستان خنج، در سن 82سالگی به دیار باقی شتافت.
شیخ عبدالرزاق ابونجمی در سال 1306 ﻫ.ش در شهر خنج دیده به جهان گشود. ایشان برای کسب علم به بحرین و سپس به عربستان سعودی سفر نمود و در آن زمان در مکه مکرمه فقط یک مدرسه (مدرسه صولتیه) دایر بود که بیشتر مباحثات و کلاسها در حرم تشکیل میگردید. شیخ به مدت شش سال نزد اساتید فرهیخته آنزمان تحصیلات علوم دینی را تکمیل نمود.
بعد از تکمیل مدارج علمی به مدت 6 سال در حرم مکی به تدریس علوم مختلف از جمله علوم صرف ، نحو، فقه، حدیث و تفسیر پرداخت. قابل توجه است که شیخ با وجود مرخصیهای تابستانی در این 14سال به شهر خود بازنگشت و سعی نمود پایههای علمی خود را تقویت نماید.
بالاخره پس از 14 سال دوری از وطن به زادگاهش برگشت و به نشر اندوختهها و آموختههای خویش پرداخت.
اقدامات و فعالیتهای شیخ تنها محدود به تبلیغ اندیشههای اسلامی در قالب کلاسهای درس نبود، بلکه اقدام گستردهای نسبت به ساخت مساجد نمود. از توصیههای مهم ایشان به طلاب و محققان علوم دینی این بود که برای رسیدن به کمال علمی باید تمام عمر در جستجوی علم بود و این مهم را به 6 یا 7 سال محدود نساخت.
جالب است که شیخ با توجه به کهولت سن و بیماری تا چند روز قبل از وفات دست از مطالعه و تحقیق برنداشته و در دو روزی که در بیمارستان بستری بود نیز از ارشاد و توصیههای دینی دریغ نورزید.
شیخ عامل وحدت بین مردم منطقه بود که با ایجاد مودت و أخوت، غده تفرقه و اختلاف را ریشهکن میکرد.
ایشان پس از ادای نماز مغرب در شامگاه یکشنبه مورخهی 15/9/88 مطابق با 18 /12/1430 هجری قمری دعوت حق را لبیک نموده و دارفانی را وداع نمود.
اللهم اغفر له وارحمه وعافه واعف عنه و وسّع مدخله وأكرم نزله اللهم أسكنه فسيح جناتك وثبته على قولك الثابت واجبر أهله مصيبتهم واصبرهم على فقيدهم وإنا لله وإنا إليه راجعون لا حول ولا قوة إلى بالله.
شیخ عبدالرزاق ابونجمی در سال 1306 ﻫ.ش در شهر خنج دیده به جهان گشود. ایشان برای کسب علم به بحرین و سپس به عربستان سعودی سفر نمود و در آن زمان در مکه مکرمه فقط یک مدرسه (مدرسه صولتیه) دایر بود که بیشتر مباحثات و کلاسها در حرم تشکیل میگردید. شیخ به مدت شش سال نزد اساتید فرهیخته آنزمان تحصیلات علوم دینی را تکمیل نمود.
بعد از تکمیل مدارج علمی به مدت 6 سال در حرم مکی به تدریس علوم مختلف از جمله علوم صرف ، نحو، فقه، حدیث و تفسیر پرداخت. قابل توجه است که شیخ با وجود مرخصیهای تابستانی در این 14سال به شهر خود بازنگشت و سعی نمود پایههای علمی خود را تقویت نماید.
بالاخره پس از 14 سال دوری از وطن به زادگاهش برگشت و به نشر اندوختهها و آموختههای خویش پرداخت.
اقدامات و فعالیتهای شیخ تنها محدود به تبلیغ اندیشههای اسلامی در قالب کلاسهای درس نبود، بلکه اقدام گستردهای نسبت به ساخت مساجد نمود. از توصیههای مهم ایشان به طلاب و محققان علوم دینی این بود که برای رسیدن به کمال علمی باید تمام عمر در جستجوی علم بود و این مهم را به 6 یا 7 سال محدود نساخت.
جالب است که شیخ با توجه به کهولت سن و بیماری تا چند روز قبل از وفات دست از مطالعه و تحقیق برنداشته و در دو روزی که در بیمارستان بستری بود نیز از ارشاد و توصیههای دینی دریغ نورزید.
شیخ عامل وحدت بین مردم منطقه بود که با ایجاد مودت و أخوت، غده تفرقه و اختلاف را ریشهکن میکرد.
ایشان پس از ادای نماز مغرب در شامگاه یکشنبه مورخهی 15/9/88 مطابق با 18 /12/1430 هجری قمری دعوت حق را لبیک نموده و دارفانی را وداع نمود.
اللهم اغفر له وارحمه وعافه واعف عنه و وسّع مدخله وأكرم نزله اللهم أسكنه فسيح جناتك وثبته على قولك الثابت واجبر أهله مصيبتهم واصبرهم على فقيدهم وإنا لله وإنا إليه راجعون لا حول ولا قوة إلى بالله.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر